चढेर त हेर..!!

कविता

चढेर त हेर..!!

तिमी अन्धकार भन्छौ

म संसार उज्यालो देख्दछु

अझै उज्यालो देख्दछु नेपाल

म जस्तै तिमीसँगको  भेटमा

म आत्तिन्छु बेस्सरी

उज्यालो मुहारमा जुर्मुराएको

अँधेरी देख्दछु अनि

मुस्कानमा नच्यातिने ओठ

अँधेरीमा लुकेको रश्मि

त्यो उज्यालोको

आशातीत म बेस्सरी हाँस्दछु

पिठ्युँमा बोकेको झोला

फुत्त भुँइमा खस्दा

छरपष्ट पोखिन्छन् लक्ष्यहरु

म टिप्न खोज्छु

ऊ सहयोगी आउँछ

एउटै कुरा पाउँछ

'तिमीलाई हँसाउन सकूँ'

'त्यो चस्मा खोल्न सकूँ'

तिमी रुवाई अनि कोलाहलको कुरा गर्छौ

म त्यसैमा सन्नाटा देख्दछु

उडिरहेका चङ्गा देख्दछु

अनि रमाइरहेका सपना

तिमी सपनाको पोको झोलामा कोचेर

अर्काको सपनामा सफर गर्छु भन्दा

म निशब्द हुन्छु

बुझ्छु कुरा नबुझेझैं गर्छु

तिमी भन्छौ हवाईजहाज

म भन्छु सपना

फेरि भन्छौ हवाईजहाज

म - आफ्नो सपना

तिमी डेग चल्दैनौ

तिम्रा ओठ चलायमान हुन्छन्

मेरा कानले धर्म छाड्छन्

आँखाले भेउ पाइहाले

उही हवाईजहाज

म हार मान्दिन

भन्छु आफ्नै सपनाको जहाज

मन्द मुस्कानमै थपिदिन्छु

चढेर त हेर..!!